De ware Jozef
Jozef en Maria, ze zouden zomaar het bekendste echtpaar uit de geschiedenis kunnen zijn. Nu in de aanloop naar Kerst spelen zij in bijna elk verhaal en kerstspel de hoofdrol. We zien ze langskomen op de prenten: hij dapper voorop, zij wankel op het ezeltje. We zien ze zitten in de stalletjes: zij teder over het Kind gebogen, hij beschermend achter haar.
Eigenlijk best vreemd om te bedenken dat er van dit bekende paar verder maar zo weinig bekend is. Of nee, vreemd niet zozeer. Het Kerstfeest draait tenslotte niet om hen, maar om hun Kind, Jezus. Het Kind dat op het wereldtoneel de Hoofdrol speelt, maar dat ook in onze kleine harten geboren wil worden.
Maar toch.. Ik probeer me dat jonge paar voor te stellen. Wat ging er door Maria heen, toen ze zag dat haar buikje écht begon te bollen? Werd ze op straat nagestaard? Bespuwd? Was die reis in grote haast naar nicht Elisabeth misschien een vlucht? En Jozef, we weten dat hij heeft overwogen Maria te verstoten. Hoe van harte was zijn besluit om haar toch als vrouw bij zich te nemen? Alle romantische voorstellingen ten spijt, we weten het echt niet.
Verhalen
Volgens een Middeleeuwse legende wilde Maria eigenlijk helemaal niet trouwen. Toen zij 14 jaar was, verlangde de traditie van haar dat zij een man aan zou wijzen. Dat weigerde ze, want ze wist dat haar ouders God hadden beloofd dat hun dochter altijd maagd zou blijven. Maar de priester riep alle huwbare mannen uit Davids geslacht bijeen in de tempel. Hij droeg hen op allemaal een dorre tak mee te brengen. 
Degene wiens dorre tak in de tempel zou gaan bloeien, moest Maria's echtgenoot worden. Het was Jozefs tak waaraan de bloesem kwam. Hij bleek daarmee 'de rechte Jozef' te zijn en dus werd Maria zijn vrouw. Zo ging eeuwen geleden het verhaal. En daaruit ontstond weer een oude Nederlandse zegswijze: Als de rechte Jozef maar komt, dan zal Maria wel volgen.
Wij spreken niet meer van 'de rechte Jozef', maar van 'de ware Jakob'. Ook de legende is uit ons collectieve geheugen verdwenen. Zo gaan de dingen; oude verhalen verdwijnen, maar er komen ook weer nieuwe voor in de plaats. Nieuwe verhalen van mensen die elkaar zoeken en vinden. Die van elkaar leren houden en langzaam toegroeien naar dat moment van zekerheid: Dit is mijn allerliefste. Ik heb de ware gevonden!
De ware
Maar wat nu als je na een tijdje toch niet meer zo zeker van elkaar bent? Als je toch wel heel verschillend blijkt te zijn? Helemaal niet die zielsverwanten die je eerder in elkaar zag? Of als je zo uit elkaar gegroeid bent dat er weinig meer van die oude herkenning over is? Wat als je na jaren huwelijk iemand ontmoet waarbij je hele hart roept: dat is hem! Of als je die oude jeugdvriendin weer tegenkomt en met een schok bedenkt dat zij misschien de ware was?
Als je twijfelt of je man of vrouw wel de ware voor je is, kun je twee dingen doen. Je kunt concluderen dat de échte ware dus nog ergens rond moet lopen. En dan is een logische vervolgstap dat je de zoektocht hervat: om je heen kijken, op Facebook en Schoolbank.nl het contact met oude vrienden herstellen en op feestjes uitstralen dat je best ergens voor open staat.
Maar het beste wat je kunt doen is dit: laat het ideaal van 'de ware Jakob' voorlopig even los. Verleg je focus van 'de ware' naar 'de waarheid'. Als je niet meer kunt zeggen dat je partner de ware is, maak er dan 'de enige' van. Met andere woorden: kies opnieuw, expliciet voor degene voor wie je ooit vol overtuiging gekozen heb. Vanuit het besef dat er meer is dan gevoel. En in de wetenschap dat iets wat je denkt niet per se de waarheid hoeft te zijn. De waarheid is dat jullie bij elkaar horen en door God aan elkaar verbonden zijn.
Lente
En weet je wat nou zo mooi is? Dat als je kiest voor de waarheid en je daarnaar gedraagt, dat gevoelens dan kunnen veranderen. Je gevoel en je gedachten hebben namelijk de neiging om zich aan te passen aan je gedrag. En gedrag, daar heb je invloed op. Als dat geen goed nieuws is: aan echte verbondenheid kun je dus gewoon werken! Het is niet eens ingewikkeld en het hoeft ook niet groots en meeslepend. Blijf maar dicht bij huis en doe gewoon van die kleine dingen die de onderlinge band verstevigen. Kleine dingen die zeggen: jij bent de enige voor mij. En terwijl je dat doet, schep je ook weer ruimte voor heldere gedachten en warme gevoelens.
Je huwelijk kan er uitzien als een dorre tak. Maar stel je eens voor dat God in zijn hemelse tempel een bloeiende tak van jullie bewaart. En dat Hij die voor ogen heeft als Hij naar jullie kijkt. Iets wat doods lijkt, kan weer tot leven komen. Na de winter, als de kou uit de lucht is. Bid maar of het weer lente mag worden!